Patroni parafii

Historia tytułu kościoła

Na przestrzeni 700 lat istnienia parafii lusowskiej towarzyszyli jej trzej patronowie: św. Jakub Starszy Apostoł, św. Jadwiga Śląska i w XVII w. Najświętsza Maryja Panna. Najstarszym patronem kościoła lusowskiego był św. Jakub Apostoł. Można zadawać sobie pytanie, dlaczego św. Jakub? Faktem jest, że jest on bardzo częstym patronem kościołów w okresie średniowiecznym. Czy wybór św. Jakuba na patrona lusowskiego kościoła był zamierzonym działaniem, czy też modą czasów średniowiecznych.

Dostępne źródła historyczne milczą na ten temat. Wybór natomiast drugiego patrona parafii lusowskiej, potwierdzony w dokumencie konsekracji kościoła z 1499r. wydaje się być owocem rozwijającego się w tym czasie kultu św. Jadwigi Śląskiej, a także prawdopodobnie wyrazem wdzięczności za prawdziwy czy tylko oparty na podaniu ludowym fakt, że pierwszy kościół w Lusowie fundowała św. Jadwiga Śląska.

Przeglądając zachowane akta parafii lusowskiej zauważa się, że w XVIII wieku do grona świętych patronów św. Jadwigi Śląskiej i św. Jakuba Apostoła dołączono Najświętszą Maryję Pannę.

Ecelesia in villa Lusowo est murata…Beatissimae Mariae Virginis sancti Jacobi Apostoli et Sanctae Hedwigis consecrate – „Kościół we wsi  Lusowo jest murowany… poświęcony Najświętszej Maryi Pannie, świętemu Jakubowi i świętej Jadwidze. Natomiast w wieku XIX wspomina się wprawdzie o św. Jakubie, ale czci się jako dni odpustowe dwa, a mianowicie: poświęcenie kościoła w niedzielę przed Narodzeniem Matki Bożej oraz dzień świętej Jadwigi, natomiast całkowicie pomija się Najświętszą Maryję Pannę. Potwierdzeniem kultu św. Jadwigi Śląskiej jest zachowane w aktach parafialnych Breve Piusa IX z 30 sierpnia 1870r., mocą którego na stałe (in perpetuam memoriam) udzielono możliwość uzyskania odpustu zupełnego tym wszystkim, którzy w dniu św. Jadwigi lub poświęcenia kościoła spełniają przepisane prawe warunki.

Kult św. Jakuba wraca dopiero z chwilą wybudowania i konsekracji nowego kościoła w dniu 23 czerwca 1918 r. Na prośbę ówczesnego proboszcza parafii lusowskiej, popartą przez arcybiskupa gnieźnieńskiego i poznańskiego Edmunda Dalbora, Stolica Apostolska 22 października 1918 r. nadała nowo wybudowanemu kościołowi przywilej na odpust zupełny w uroczystość poświęcenie kościoła.

Natomiast na dzień św. Jakuba przywilej odpustu zupełnego został udzielony dopiero przez kardynała Stefana Wyszyńskiego na przeciąg siedmiu lat w 1962 r., mocą specjalnych uprawnień udzielonych mu przez Stolicę Apostolską. Zapisano, że przywilej ten winien być ponawiany.